زمینه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از مهم ترین سرطان ها در سراسر جهان است. اما اطلاعات پیرامون این سرطان در ایران محدود می باشد. این مطالعه با هدف تحقیق پیرامون خصوصیات اپیدمیولوژیک سرطان کولورکتال در ایران، با استفاده از داده های 6 ساله مرکز ثبت سرطان، طرح ریزی و اجرا شده است.مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی – تحلیلی در فاصله سالهای 1386-1379 بر اساس پرونده 1138 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال در مرکز ثبت سرطان مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. اطلاعات پرونده ها از طریق مصاحبه و استفاده از گزارشات پاتولوژی جمع آوری و در فرم های مخصوص ثبت سرطان ثبت شده بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری ANOVA، t-test و Chi-square انجام شد.یافته ها: از میان 1138 بیمار مبتلا، 696 نفر مرد بودند. حدود 43 درصد از بیماران در زمان تشخیص بیماری در گروه سنی زیر 50 سال قرار داشتند. تفاوت معنی داری میان دو جنس از نظر سن تشخیص بیماری مشاهده نشد.در 400 نفر (35.1%) از بیماران سابقه فامیلی ابتلا به سرطان گزارش گردید. شایع ترین نوع هیستولوژیک تومور، آدنوکارسینوما بود. در بیشتر موارد (39.1%) درجه تمایز یافتگی تومور خوب گزارش شده بود و اختلاف معنی داری نیز بین دو جنس وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه احتمال این که عوامل ژنتیکی در ابتلا به سرطان کولورکتال در ایران نقش مهمتری را ایفا کنند قوت می گیرد، لذا انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری بنظر می رسد.

با توجه به فراوانی نسبی بیماری اتواسکلروز و عدم وجود اطلاعات آماری کافی در ایران و به منظور جلوگیری از ناتوانیهای حاصل از کاهش شنوایی در سطح جامعه تصمیم گرفته شد که بیماری مورد بررسی قرار گیرد. اهدافی که در این مطالعه بررسی می شوند عبارتند از فراوانی نسبی بیماری اتواسکلروز در سطح شهر اصفهان، توزیع فراوانی افراد مبتلا به اتواسکلروز بر حسب سن، جنس، نوع درمان، نتیجه درمان، دو طرفه یا یک طرفه بودن و فامیلی بودن بیماری است. از تعداد 10400 بیماری که بین سالهای 1376، 1377 با کاهش شنوایی انتقالی و پرده تمپان نرمال به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان الزهرا (س) و کاشانی مراجعه نمودند. پس از تکمیل آزمایشات 48 بیمار به اتواسکلروز مبتلا بودند. فراوانی نسبی بیماری حدود 5 مورد در هر 1000 نفر جمعیت به دست آمد. از 48 بیمار مبتلا به اتواسکلروز 26 مورد جراحی شدند. تست رینه بادیاپازون 512 در این بیماران منفی شده بود. نتیجه درمان جراحی مطلوب بوده و همه بیماران از جراحی سود بردند و آستانه شنوایی بهبود پیدا کرد و گپ استخوانی هوایی به صفر یا کمتر از 10 دسی بل رسیده است در چهار بیمار که در فاز فعال بیماری اتواسکلروز بودند (علامت شوارتز مثبت و کاهش شنوایی حسی – عصبی داشتند) جهت درمان از فلورید سدیم استفاده شد که باعث تثبیت بیماری گردید.

هدف اصلی از انجام این مطالعه، بررسی و ارزیابی زمان رویش دندانهای شیری در گروهی از کودکان خردسال با سیستم دندانی شیری در مقایسه با مقادیر استاندارد بوده است. تعداد 176 کودک 23-6 ماهه به طور راندوم از کودکسراهای مشهد بدین ترتیب انتخاب گردید:10 گروه سنی از نظر رویش دندانی بر طبق طبقه بندی جدول LUNT و Law، (L&L) در سال 1974 در نظر گرفته شد. از نظر وزن و قد کودکانی که در حد مقادیر استاندارد نرمال نلسون (1990) بوده انتخاب شدند و خارج از این مقادیر از برنامه مطالعه حذف می شدند تا تعداد 176 نفر برای مطالعه باقی ماندند. نتایج حاصل بدین قرار بود: مقادیر استاندارد زمان رویش دندان شیری (L&L) می تواند مورد استفاده قرار گیرد لیکن 10-8 درصد دامنه تغییرات بیشتری نشان دادند (تا 6 ماه). در حالی که طبق جدول (L&L) دو تا چهار ماه قید شده است. به علاوه تفاوت ترتیب رویش بین نتایج مطالعه حاضر و جدول (L&L) از نظر آماری قابل توجه نبود (P>0.05) ضمنا تفاوت آماری قابل توجهی بین دو جنس در این مطالعه مشاهده نشد (P>0.05). لذا بایستی دامنه تغییرات بسیار وسیع و بیش از مقدار ذکر شده فوق باشد که از نظر وضعیت پاتولوژیکی مورد توجه و بررسی قرار گیرد. لیکن با در نظر گرفتن دامنه تغییرات نرمال تا 6 ماه می توان به خوبی از مقادیر جدول استاندارد (L&L) استفاده نمود.

زمینه و هدف: بیماری کرونا جدیدترین عفونت انسانی شناخته شده است که منجر به یک پاندمی جهانی با میزان ابتلا و میرایی بالا در سراسر جهان شد. این مطالعه به ارزیابی خصوصیات بالینی و اپیدمیولوژیک موج های اپیدمی کرونا در قالب یک نظام مراقبت دانشگاهی در جنوب ایران پرداخته است. روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه مقطعی بود که بر روی داده های 24132 نفر مبتلا به کووید 19 انجام گردید. در این مطالعه کل داده های به ثبت رسیده در مورد بیماران مبتلا مشتمل بر سن، جنسیت، تعداد ابتلا، میرایی، بستری و میزان بهبودی همراه با سویه غالب، درصد رعایت پروتکل ها پیش از رخداد اپیدمی، به تفکیک هر یک از پیک های رخ داده در طول مدت اپیدمی در بازه زمانی اسفند ماه سال 1399 تا پایان اسفند ماه سال 1400 اخذ و تحلیل گردید. یافته ها: میزان بروز تجمعی بیماری 36/11% و فراوانی نسبی بستری در طول مطالعه 7/11% و به طور میانگین هفت روز بوده است. ارتباطات معناداری بین طول مدت بستری، فراوانی بیماری به تفکیک بیماری های زمینه ای و علایم بالینی بین موج ها مشاهده گردید (001/0P<). علایم سیستمیک شایعترین علایم بودند. از نظر ارزیابی رادیولوژیک بین موج ها اختلاف معناداری مشاهده شد (001/0P<). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه بر تاثیر قابل ملاحظه بیماری های زمینه ای و شدت علایم بالینی بر پیامدهای بستری شدن در بیمارستان تاکید می کند و نیاز به استراتژی های مدیریتی مبتنی بر شواهد مناسب و در نظر گرفتن تغییرات بالینی و الگوهای رادیولوژیکی را هنگام ارزیابی بیماری در گروه های مختلف برجسته می کند.

هدف از ارایه این مقاله گزارشی از میزان شیوع پوسیدگی در دانش آموزان سنین 14 - 11 ساله در مدارس راهنمایی و دبیرستانی مشهد می باشد. که اولین گزارش از کودکان سن 14 - 13 سال از این منطقه از ایران می باشد.    تعداد 400 کودک 14 - 11 ساله به طور تصادفی از مدارس راهنمایی و دبیرستانی مشهد انتخاب شدند. هدف از انتخاب سنین 12 - 11 سال برای مقایسه شاخص های تجربه پوسیدگی بوده است. ضوابط سازمان بهداشت جهانی برای تشخیص پوسیدگی دندانی در معاینه داخل دهانی به کار گرفته شده است. وضعیت پوسیدگی با شاخص DMFT توضیح داده می شود. رادیوگرافی در این بررسی مورد استفاده قرار نگرفته است. فلوراید آب آشامیدنی در مشهد بسیار جزیی و در حد (0.4 PPM) می باشد. به منظور کاهش خطای معاینه، دید یکسان بررسی کنندگان ارزیابی شد که در حدود 99% بوده است (P>0.05) میزان شیوع پوسیدگی در کودکان 14 - 11 سال به ترتیب 76%، 85%، 90%، 87% و میانگین DMFT برای این گروههای سنی 3.18، 4.04، 4.17، 3.95، بوده است. میزان بدون پوسیدگی یا DMFT= 0 در حد 24%، 15%، 10%، 13% برای این گروههای سنی به دست آمد. اختلاف بین دو جنس از نظر آماری قابل توجه نبود. نتایج کلی این مطالعه عبارتند از:     1- جز کلی شاخص تجربه پوسیدگی D بود که از دندانهای پوسیده به دست آمد و نشان دهنده عدم دسترسی به برنامه های پیشگیری و خدمات درمانی دندانی است.    2- تجربه پوسیدگی دندان برای سن 14 - 13 سال تقریبا بالا است DMFT = 4 بنابراین به طور اورژانس یک برنامه بهداشتی مداوم در جهت حفظ سلامت دندانها در سطح دبستانهای مشهد پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: عقرب گزیدگی یکی از مشکلات بهداشت عمومی است و گاهی سبب مرگ انسان می شود. این مطالعه با هدف تعیین جنبه های مختلف اپیدمیولوژیک، علایم و پیامدهای بالینی بیماران دچار عقرب گزیدگی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب (ع) شهرستان رفسنجان در سال 97-1396 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 97-1396 انجام شد. تعداد 59 فرد عقرب گزیده مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب (ع) رفسنجان، به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. با استفاده از چک لیست محقق ساخته، اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات بالینی توسط مجریان تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) و آمار استنباطی (آزمون های t مستقل، مجذور کای و یا فیشر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیش ترین موارد عقرب گزیدگی در افراد با سنین 30 تا 39 بود. شیوع عقرب گزیدگی توسط عقرب سیاه با تعداد 53 مورد (8/89 درصد) از ماه های خرداد تا مرداد و در ساعات 6 عصر تا 12 شب مشاهده شد. بیش ترین علایم بالینی موضعی در 37 مورد (7/62 درصد) درد و بیش ترین علایم کلینیکی سیستمیک، سرگیجه با تعداد 8 مورد (6/13درصد) و هموگلوبینوری، بیش ترین شاخص آزمایشگاهی، 17 مورد (8/28 درصد) بود. تعداد 54 مورد (5/91 درصد) پس از دریافت اقدامات درمانی در اورژانس ترخیص شدند. نتیجه گیری: بیش ترین علایم بالینی موضعی و سیستمیک، به ترتیب درد و سرگیچه در افراد مراجعه کننده بود. شاخص هموگلوبینوری بیش ترین شاخص آزمایشگاهی و اکثر افراد از اورژانس ترخیص شدند. لازم است جهت آگاهی افراد برای محافظت و سلامت از خویش، آموزش های پیشگیرانه انجام گردد.

1هدف: لیشمانیای جلدی یکی از مهم ترین بیماری های بومی در ایران و دومین بیماری انگلی منتقله از بندپایان پس از مالاریا است که در دو نوع روستایی و شهری مشاهده می شود. مناطق مختلفی از ایران آلوده به این ویروس است یکی از کانون های شایع این بیماری در ایران، دامغان می باشد. این مطالعه به منظور تعیین روند ابتلا به بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان دامغان طی سال های 1400-1390 و پیش بینی تعداد مبتلایان به آن تا سال 1405 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی اطلاعات ثبت شده 3322 مورد قطعی مبتلا به لیشمانیوز جلدی ثبت شده در معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی سمنان طی سال های 1400-1390 بررسی شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار مینی تب انجام گرفت. با بررسی مدل های مختلف در نهایت از مدل SARIMA(1,0,0)(0,1,1)12 به منظور پیش بینی 5 ساله آینده تعداد مبتلایان استفاده شد. یافته ها: در مجموع اطلاعات 3222 مورد قطعی مبتلا به لیشمانیوز جلدی در بازه زمانی 1400-1390 ثبت شده بود. با بررسی روند بروز بیماری مشاهده شد که در سال 1399 اپیدمی رخداد داده است. بیش ترین افراد مراجعه کننده در سه ماه شهریور، مهر و آبان در سال های متمادی بودند. غالب افراد مبتلا مرد 1938 نفر (60%)، شایع ترین عضو درگیر دست و پا، 86% افراد مبتلا در رده سنی 15 سال به بالا و 57% افراد محل احتمالی گزش خود را روستا بیان کرده بودند. تعداد موارد بیماران پیش بینی شده در طی پنج سال آینده 2265 نفر بود. نتیجه گیری: با بررسی روند یازده ساله این بیماری، و پیش بینی تعداد 2265 فرد مبتلا به این بیماری در پنج سال آینده در خوش بینانه ترین حالت (رخ ندادن طغیانی همانند سال 1399) بیانگر این واقعیت است. سیاست گذاران نظام سلامت باید به اقدامات کنترلی در پیشگیری، تشخیص و درمان جهت کاهش بار بیماری تحمیلی بر فرد، نظام سلامت و جامعه توجه داشته باشند.

مقدمه: پارگی خود به خودی آنوریسم های مغزی معمولا باعث ایجاد خونریزی تحت عنکبوتیه می گردد و در مواردی با علائم هموراژی داخل بطن و یا ایجاد هموراژی داخل نسج مغزی با یا بدون خونریزی تحت عنکبوتیه تظاهر می کند. فاکتورهای متعددی در تعیین پیش آگهی این بیماران دخالت دارند لذا این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک بیماران با آنوریسم مغزی پاره شده انجام گرفته است.روش کار: این مطالعه توصیفی طی سال های 1381-1374 در بخش جراحی بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام شده است. تعداد 100 بیمار که مبتلا به آنوریسم پاره شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. مشخصات فردی، محل آنوریسم، عوارض بیماری های زمینه ای در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی پردازش گردید.نتایج: از کل بیماران 62% زن و 39% مرد بوده اند (تقریبا نسبت به 2/3) با متوسط سنی 45 سال مربوط است متوسط معیار اغمای گلاسکو برای سطح هوشیاری (GCS) در بدو ورود 4/12 بوده است از فاکتورهای زمینه ای 42% پرفشاری، 19% اعتیاد، 11% دیابت در بیماران وجود داشته است. متوسط درجه هاتت و هس (H-H) برای SAH 2/8 بوده است اکثر بیماران به صورت تاخیری عمل شده اند خونریزی مجدد در 17% و وازواسپاسم در 18% بیماران دیده شده است. نتایج جراحی به صورت عالی 61%، خوب 22%، 5% بد و فوت در 7% بوده است. نتیجه گیری: شیوع خونریزی تحت عنکبوتیه در کشور ما کم نبوده و لذا جهت کاهش عوارض آن و برطرف کردن علت زمینه ای باید بر اساس اقدامات تشخیصی سریع اقدام مناسب درمانی (طبی یا جراحی) انجام شود.

زمینه و اهداف: ضایعات ژائنت سل تقریبا 7% از تومورهای خوش خیم فکین را شامل میشود و شیوع آنها در جوامع گوناگون مختلف است. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک ضایعات ژائنتسل در رشت از سال 1379 تا 1387 بود.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی و گذشته نگر بر اساس اطلاعات موجود در آرشیوهای پاتولوژی است. فایلهای بیماران با تشخیص ضایعات ژائنت سل از آزمایشگاه رازی، افراه و پورسینا (مراکز ریفرال نمونه های فک و صورت در رشت) استخراج شدند. اطلاعات مربوط به سن، جنس و محل ضایعه مبتلا ثبت شدند.یافته ها: 25 مورد ژائنت سل گرانولومای مرکزی (CGCG) و 74 مورد ژائنت سل گرانولومای محیطی (PGCG) یافت شدند. میانگین سنی درCGCG ،25±15.5  و در 45.2±17.4 PGCG سال بود. 56% از موارد CGCG و 56.3% از موارد PGCG در زنان دیده شدند.نتیجه گیری: ضایعات ژائنت سل 4.2% از ضایعات دهان را شامل می شوند. یافت شدن ضایعات محیطی، بیشتر در سنین بالا و در زنان پیشنهاد کننده آن است که باید در بررسی های بعدی به عواملی که به سنین بالا و زنان مربوط است بیشتر پرداخته شود.